1. Το ατομικό ημερήσιο πρόγραμμα. 
  • Βοηθά το παιδί να κατανοήσει τι δραστηριότητες θα κάνει κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Το πρόγραμμα έχει διαφορετική μορφή ανάλογα με το παιδί και τις δυνατότητές του και είναι αυστηράεξατομικευμένο. Για τα παιδιά, που διαβάζουν, οι δραστηριότητες σημειώνονται γραπτά. Για τα παιδιά που δε διαβάζουν χρησιμοποιούνται φωτογραφίες, σκίτσα, σχήματα ή τα ίδια τα αντικείμενα. Οι αλλαγές, που για τα παιδιά με αυτισμό αποτελούν προβλήματα εξαιτίας της ανάγκης για ομοιομορφία, είναι αναπόφευκτες. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να προειδοποιούμε το παιδί για την αλλαγή και είναι ιδιαίτερα βοηθητικό να αντικαθιστούμε οπτικά (με εικόνες) την αλλαγή της δραστηριότητας. Όταν το παιδί φτάνει το πρωί στο σχολείο βλέπει το πρόγραμμα του και ξέρει τι θα κάνει. Ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα μπορεί να περιλαμβάνει:

  • Ελεύθερο παιχνίδι
  • Δουλειά με τον δάσκαλο
  • Δομημένο παιχνίδι (αξιοποιούμε τα ενδιαφέροντα του παιδιού)
  • Ελεύθερο παιχνίδι (επανάληψη)
  • Ατομική εργασία
  • Τουαλέτα
  • Φαγητό
  • Εξωτερικές δραστηριότητες (στην αυλή)
  • Ατομική εργασία
  • Δουλειά με τον δάσκαλο (επανάληψη)
  • Κολατσιό
  • Τουαλέτα (επανάληψη)
  • Σπίτι
  1. Το σύστημα ατομικής εργασίας.
  • Αποτελεί έναν τρόπο οργάνωσης μίας δραστηριότητας στο σχολείο ή στο σπίτι, ώστε το άτομο με αυτισμό να μπορεί να το εφαρμόσει.

Τα ερωτήματα στα οποία δίνει απάντηση το σύστημα ατομικής εργασίας είναι:

  • – Τι δουλειά θα κάνω; – Πού και πότε θα την κάνω; – Πόση θα κάνω; – Πώς ξέρω ότι τελείωσα; – Τι ακολουθεί και τι κάνω μετά;
  1. Η οπτική παρουσίαση των δραστηριοτήτων
  • Αποτελεί ένα σύστημα επικοινωνίας για το παιδί που του επιτρέπει να κάνει μόνο του γνωστές τις ανάγκες του σε κάποιον άλλο.

Παρουσιάζονται οπτικά ερεθίσματα, για να είναι σαφές το κάθε τι από το παιδί και για να δοθεί έμφαση στις σημαντικές πληροφορίες. Για να επιτευχθεί αυτό ακολουθούνται τα εξής 3 στάδια:

  • Οπτική οργάνωση (τοποθέτηση των υλικών σε χωριστά κουτιά)
  • Οπτικές οδηγίες (ο τρόπος που θα ασχοληθεί με τα υλικά)
  • Οπτική σαφήνεια (σηματοδότηση σκοπού δραστηριότητας, π.χ. κωδικοποίηση με χρώματα, ετικέτες).

Οργάνωση προγράμματος ανάλογα με την ηλικία

Το πρόγραμμα οργανώνεται σε 3 επίπεδα ανάλογα με την ηλικία:

  1. Προκαταρκτικό Στάδιο (5 – 10 ετών): Τα παιδιά περνούν τον περισσότερο χρόνο στη τάξη.
  2. Μεσαίο Στάδιο (10 – 15 ετών): Τα παιδιά περνούν περισσότερο χρόνο στο χώρο του σχολείου, όχι αναγκαία με παιδιά άλλων τάξεων.
  3. Υψηλό Στάδιο (15 – 21 ετών): Οι έφηβοι περνούν περισσότερο χρόνο στην κοινότητα και στο χώρο εργασίας).